Oke, het plan is gevat!

De plannen zijn daar. Onder het zelfbedachte motto: Sometimes you've got to lose a lot of luggage to realise you are now light enough to travel the world, heb ik impulsief als ik ben plotseling bedacht dat ik alle negativiteit van de afgelopen periode ook om kan draaien, en kan laten zien dat ik sterker ben dan mensen blijkbaar denken. Ik heb besloten om in een half jaar de wereld rond te reizen. Alleen.

Alles hangt nu af van het wel of niet slagen van de voorwaarden, waarbij het vinden van een geschikte huurder voor mijn woning inclusief dierentuin het aller belangrijkste is. Want mijn katten zijn op dit moment toch wel mijn dierbaarste bezit, dus dit loslaten is toch wel even een dingetje. Ik heb het afgelopen jaar meer tegen mijn katten gepraat dan tegen welk wezen op deze aardkloot dan ook. Dit geeft trouwens ook gelijk mooi mijn sociale kaart van dit moment weer. Het ideale moment dus om alleen op pad te gaan en hier wie weet verandering in aan te brengen. Maargoed.. Mocht dat eenmaal allemaal lukken, dan moet ik bij mijn baas aankloppen en smeken om een periode onbetaald verlof. Gezien het feit dat deze nogal happig is op goedkope(re) werknemers om onze plek in te nemen en het feit dat onze afdeling toch al op losse schroeven staat voorzie ik hier niet al te veel problemen. Kan zij mooi een half jaar een cheap ass groepswerker neerzetten op mijn plek, iedereen blij. (Behalve mijn colega's..) Rest mij wel een half jaar zonder inkomen. Laat ik dus alsjeblieft een dierentuinliefhebber vinden die bereid is het volle pond te betalen voor mijn sfeervolle woning in hartje Haarlem en deze aan het einde van de periode weer netjes te verlaten zonder al te vreselijke brandschade of injectienaalden, pizzaresten en pretvlekken in mijn bed.

Het is dus allemaal nog even spannend of dit uberhoubt gaat lukken maar als ik ergens voor ga dan is dat ook voor 100%. En laat ik nou net 100% gemotiveerd zijn om een dikke middelvinger op te steken naar iedereen die mij het afgelopen 1,5 jaar heeft laten zakken. Dit is mijn manier om dit te verwerken en ik kan niet wachten. Ik slaap al een week amper (vanaf het moment dat dit idiote plan mijn brein in is geslopen) en voel me net zo hyper als dat ik morgen al zou vertrekken.

Dit.moet.lukken.